
جاذبه های گردشگری استان خراسان رضوی
گردشگری شهری
نیشابور از شهرستان های شمالی خراسان رضوی می باشد. نام نيشابور را در زبان فارسى به صورت نيشابور ، و در زبان عربى نيسابور تلفظ مىکنند و به قول حمزه اصفهانى نام اصلى آن شهر ، نيکشاپور است. اين شهر در سال ۳۱ هجرى و در زمان خلافت عثمان فتح شد و در دوره اسلامى ، يکى از چهار شهر بزرگ خراسان بوده است. وسعت و عظمت اين شهر در حدى بوده است که آن را «امالبلاد» مىخواندهاند. در اوايل دوره اسلامى ، وسعت و عظمت اين شهر به حدى بود که شهرتى جهانى يافت. به همين سبب نيز بر روى سکههايى که در دوران خلفاى اموى و عباسى ضرب مىشد ، نام اين شهر نيز ديده مىشود.
نيشابور در زمان غزنويان و سلجوقيان از شهرهاى مهم و معتبر خراسان محسوب مىشد. در قرن ششم هجرى که غزنويان به دست سلجوقيان از بين رفتند ، اين شهر نيز ويران شد. ليکن اهالى اين شهر به تدريج در رونق و آبادانى دوباره آن کوشيدند. اين آبادانى ديرى نپاييد و اين شهر در سال ۶۱۸ هجری قمری و در حمله مغول توسط «تغاجارنويان» داماد چنگيز به کلى ويران شد. در اواخر حکومت ايلخانان مغول ، نيشابور ضميمه متصرفات سلسله سربداران گرديد. در سال ۷۸۲ هجری قمری به علت اطاعت خواجه على مريد از تيمور ، شهر از آسيب مصون ماند.
اين شهر چندين بار به علت زلزله ويران شده و سپس بازسازى شده است. اين شهر که يکى از مراکز تمدن و هنر ايران و خراسان است و شاعران و انديشمندان بسيارى را در خود پرورانده است ، در مسير جاده ابريشم قرار داشته و اکتشافات باستانشناختى قابلتوجهى در آن صورت گرفته است. نيشابور هماکنون شهرى بزرگ و آباد است و آثار ديدنى بسيارى دارد.
دهکده چوبین نام محلی است که در یکی از روستاهای نیشابور به نام محمدآباد آقازاده در استان خراسان رضوی واقع در شمال شرقی ایران ساخته شده است.
این دهکده چوبی بی همتا در ایران به وسیله مهندس حمید مجتهدی از نوادگان محمد کاظم خراسانی ساخته شده و یکی از دیدنیها و تفرجگاههای نیشابور میباشد.
آبشار بوژان نيشابور در استان خراسان رضوی واقع است. طبیعت شهرستان نیشابور که در دامنه رشتهکوههای البرز و بینالود و مناطق کوهستانی قرار دارند، از مراکز گردشگری به حساب میآیند شهرها و روستاهای دیزباد، خرو، بار، دررود و بوژان و غار و کوه ابراهیم ادهم از جمله مراکز گردشگری طبیعی نیشابور است.
تاپ توریسم ، وب سایت گردشگری ایران
نقشه راهنمای مسیر
بنای آرامگاه شیخ عطار نيشابورى
مسجد جامع نیشابور ، بزرگترین مسجد شهر
صنایع دستی ابزاری برای شناخت ویژگی های فرهنگی و قومی در خراسان
قالی بافی هنر سنتی استان خراسان رضوی
با سلام بهتر است بر این مطالب بیفزاییم:
«رئونت» نام نیشابور در کتاب کهن «اوستا» است که در زبان پارسی میانه به «ریوند» دگرگون شده است. ریوند در دوران های بعد، نام ناحیه ای در نیشابور و در نسکهای پهلوی، نام کوهی است که آتشکده آذر برزین مهر در آن قرار داشته است. از دوره اشکانی و کمی پیش از آن، این شهر به نام ابرشهر یا اپرشهر نامیده میشد که در متون زرتشی به صورت ابرنگشهر نیز آمده این نام به حضور، سکونت و فعالیت اپرنیها که تیرهای از اقوام داهه که از بنیانگذاران سلسله اشکانیان بودند، در این ناحیه اشاره دارد. نام این شهر در لوح سنگی به زبان پهلوی کعبه زرتشت تخت رستم نیز آمده است.
در دوران پس از اسلام، نیشابور، پایگاه جنبشهای آزادیخواهانه ابومسلم خراسانی و سنباد بوده است. حضور امام رضا (ع) در نیشابور و مجموعه رویدادها و اماکن و احادیث به یادگار مانده از حضور ایشان، یکی دیگر از اسناد تاریخی و فرهنگی نیشابور به شمار میآیند. طاهریان، اولین حکومت ایرانی را در دوران پس از تسلط اعراب بر ایران به پایتختی نیشابور ایجاد کردند. این شهر، همچنین در دوره سلجوقیان پایتخت کشور و در دورانهای دیگر همواره پایتخت ایالتی و مرکز ربع غربی خراسان بوده است. این شهر خاستگاه و پایگاه بسیاری از دانشمندان، محدثان، عالمان و مشاهیر جهان اسلام در دوره اوج شکوه تمدن اسلامی میباشد و به همین خاطر، آن را «دارالعلم» و به عنوان یک مرکز علمی و فرهنگی آن را رقیب شهرهای همچون بغداد و قاهره و دمشق در تاریخ تمدن اسلامی دانستهاند.
نیشابور در حوزه عرفان ایران و خراسان جایگاه برجستهای دارد خاستگاه مکتب عرفانی ملامتیه و عارفانی همچون حمدون قصار، ابوحفص حداد، ابوعثمان حیری، ابوعلی دقاق و … میباشد حضور عارفانی بزرگ همچون ابوسعید ابوالخیر و داستانهای حکمتاموز او در کوچه و بازار نیشابور آن دورانها، شهره خاص و عام است. در این زمینه میتوان به دو شخصیت دیگر در قرن های هفتم و هشتم هجری اشاره کرد که یکی حاجی بکتاش ولی نیشابوری است که پیشوای بکتاشیان جهان است و امروزه نیز در کشورهای ترکیه، آلبانی، مقدونیه و … پیروان بسیاری دارد و دیگری شیخ حسن جوری نیشابوری است که رهبر معنوی و فکری جنبش سربداران خراسان بوده و اندیشه و فعالیتهای وی ستون شکلگیری و بنیان عملی جنبش سربداران به شمار میآید.
این شهر در دوران معاصر، دومین شهر بزرگ استانهای سه گانه خراسان رضوی، شمالی و جنوبی پس از مشهد میباشد و به عنوان یک قطب فرهنگی شاخص در شمال شرق کشور، نقش فرهنگی بسزایی را در نمایش و ارتقاء هویت فرهنگی و تاریخی خراسان بر عهده دارد از فعالیتها و نقشهای شاخص این شهر، شناسایی و فعالیت به عنوان یکی از اعضای دو سازمان بینالمللی «شبکه همکاری بینشهری پاسداری از میراث ناملموس» (ICCN)و «اتحادیه شهرهای تاریخی جهان» (LHC)؛ کسب عنوان پایتخت کتاب ایران (۱۳۹۵) اشاره نمود. بر اساس مصوبات دولت، این شهر با عنوان «منطقه نمونه بینالمللی گردشگری» دارای توانمندیها، راهبردها و رویکرد توسعه گردشگری، در سطح فراملی میباشد.